Protokół FreeD
FreeD to powszechnie używany protokół obejmujący 8 parametrów ruchu, wysyłający dane za pośrednictwem pakietów sieciowych UDP. Dane te są przesyłane bezpośrednio do trackingu systemów wirtualnych VR i AR.
Zestaw przesyłanych danych to:
- położenie (osie XYZ w przestrzeni 3D),
- rotacja (3 osie: Pan, Tilt, Roll),
- parametry obiektywu (Zoom, Focus).
Protokół jest wspierany przez większość systemów wirtualnej rzeczywistości, takich jak Brainstorm, Vizrt, Zero Density, Aximmetry, Vset3D, a także Unreal Engine.
Kompatybilne systemy trackingu to m. in. StYpe i MoSys.
Upowszechnianie się protokołu FreeD sprawia, że wirtualne produkcje są łatwiejsze i tańsze, przy zachowaniu standardów jakościowych. Dzięki temu technologia wirtualne rzeczywistości staje się dostępna również dla mniejszych producentów.
Zastosowania:
- Rzeczywistość rozszerzona (AR) w produkcji telewizyjnej. FreeD służy do zintegrowania grafiki AR z emisją na żywo. AR umożliwia nakładanie wirtualnych obrazów, statystyk lub animacji na materiał filmowy.
- Wirtualna scenografia. FreeD można wykorzystać do projektowania wirtualnych scenografii. Jest to szczególnie przydatne w programach informacyjnych i rozrywkowych, w których tło lub scenografię można wstawiać cyfrowo w czasie rzeczywistym.
- Produkcja filmowa i telewizyjna. W filmach i telewizji technologia FreeD może być wykorzystywana do efektów specjalnych, umożliwiając tworzenie bardziej złożonych i wizualnie uderzających scen, które płynnie łączą elementy rzeczywiste i wirtualne.
- Imprezy i koncerty. FreeD można używać podczas wydarzeń na żywo lub koncertów, aby tworzyć dynamiczne tła i efekty wizualne, które współdziałają interaktywnie z akcją na scenie.
- Wizualizacja i analiza sportowa. FreeD można wykorzystać do pogłębionej analizy oraz w szkoleniach, dostarczając trenerom i sportowcom szczegółowego 360-stopniowego widoku rozgrywki.
PDAF
PDAF (Phase Detection Auto Focus) to autofokus z detekcją fazy. W porównaniu z detekcją kontrastu jest znacznie szybszy i dokładniejszy. PDAF może być używany do śledzenia obiektów w ruchu.
Niezawodny mechanizm autofokus zdejmuje z operatora potrzebę ostrzenia obrazu, pozwalając mu skupić się na kadrowaniu i kompozycji.
PDAF jest systemem pasywnym, nie wymaga dalmierza.
SDI
SDI (Serial Digital Interface) to nazwa interfejsu wideo powszechnie używanego w instalacjach telewizyjnych do przesyłania sygnałów wizji bez kompresji i bez kodowania. Protokół umożliwia też przesyłanie osadzonego dźwięku i kodu czasowego.
W zależności od rozdzielczości obrazu stosuje się różne warianty SDI, o różnej wymaganej przepustowości. Obecnie najczęście jest używany SDI 3G dla rozdzielczości FHD oraz SDI 12G dla 4K (UHD).
Genlock
Genlock to źródło sygnału i nazwa tego sygnału, który służy do synchronizacji wielu obrazów telewizyjnych, dzięki czemu można je przełaczać i mieszać.
XLR
XLR to profesjonalny standard złącza do przesyłania sygnału audio. Inna nazwa to złącze Cannon.
Najczęściej jest to tzw. audio symetryczne (Balanced Audio). W takim przypadku każdy kanał audio jest prowadzony osobnym kablem. XLR cechuje duża odporność na zakłócenia.
Phantom Power
Jest to standard zasilania urządzeń audio, najczęściej mikrofonów, tym samym kablem, którym jest przesyłany sygnał dźwiękowy.
Tally
Sygnalizacja wizualna Tally to widoczny wskaźnik świetlny, zwykle w kolorze czerwonym, który zapala się, aby zasygnalizować która kamera jest na żywo i aktualnie przesyła obraz.
Światła Tally mogą być widoczne od strony filmowanych osób, a także od strony operatora kamery.
W niektórych rozwiązaniach wielokamerowych sygnalizacja Tally może oznaczać kamerę aktywnie pracującą (Program) oraz przegotowaną do pracy w następnym ujęciu (Preview).